عرق بومادران

گیاه بومادران گیاهی است علفی و یکساله، دارای ساقه و شاخه‌های راست به ارتفاع ۲۵ تا ۶۰ سانتیمتر که در نواحی بحرالروم (مدیترانه) و غالب نقاط ایران می‌روید. این گیاه به رنگ سبز مایل به زرد با دمبرگ دراز و گلهایی مجتمع به صورت خوشهٔ دراز در کنارهٔ برگ‌ها دارد. دانه اش تقریباً کروی و صاف است. سرشاخه‌های گل دار این گیاه بعلت دارا بودن اسانس بوی مخصوص دارند.

بومادران از زمان‌های بسیار قدیم به واسطه خواص درمانی‌اش از شهرت و اعتبار بالایی برخوردار بوده‌است.  چینیان باستان شاخه‌های بومادران را در هنگام پیشگویی در اطراف می‌پراکندند و به آن عنوان ساقه پیشگو داده‌اند. این گیاه در دوره ساکسون‌ها برای دفع چشم بد به کار می‌رفت و نیز در مراسم سحر و جادو هم از آن استفاده می‌شد. براساس بعضی از منابع معتبر، این گیاه به نام آشیل نیز معروف است، زیرا آشیل قهرمان بزرگ یونان آن را برای شفای زخم‌های سربازان خود در میدان جنگ به کار‌می‌برده‌است. بیشتر خواص درمانی این گیاه توسط یک گیاه پزشک به نام آچیلس کشف شد.

نام علمی این گیاه، میلفولیوم، به معنی هزاربرگ است که به شاخه‌های پر برگ بومادران اشاره دارد. نام دیگر آن خون دماغ می‌باشد که دلیل این نامگذاری استفاده از آن برای بندآوردن خونریزی دماغ بوده‌است. روستاییان برگ‌های تازه بومادران را در سوراخ‌های بینی فرو کرده و خونریزی را بند می‌آوردند.

در طب سنتی آمریکا و اروپا، بومادران برای کاهش تورم و بهبود مفصل‌های روماتیسمی تجویز می‌شود و چای داغ این گیاه، درمان خانگی سرماخوردگی‌های سخت می‌باشد.